Spływy Dunajcem to już ponad dwustuletnia tradycja, która przyciąga turystów z całego świata. Pierwsze spływy tratwami zapoczątkowali flisacy, chłopi którzy zajmowali się flisem, czyli rzecznym transportem. Były to głównie ścięte drzewa, które przyczynił się do rozwoju największej atrakcji Pienin. Pierwsze spływ Dunajcem turystyczne miały miejsce w 1831 roku, a ich prekursorem był Józef Szalay, uznawany również za twórcę Uzdrowiska Szczawnica. Spływy Dunajcem organizowano ze Sromowiec Niżnych oraz Czerwonego Klasztoru. Kompleksowa atrakcja turystyczna polegała na wyjeździe furmankami, wyjściu na szczyt Trzy Korony, zejściem Wywozem Szopczańskim do Sromowiec Niżnych i spływie do Szczawnicy . Na łodziach mocowano armaty, z których raz po raz oddawano wystrzały, co odbijało się dużym echem w Przełomie Dunajca. W 1934 roku aby uniknąć konfliktu i sporów flisaków o turystów przebywających do Uzdrowiska, powstało Polskie Stowarzyszenie Flisaków Pienińskich na rzece Dunajec. Przyczyniło się ono do lepszej organizacji spływów i istniej po dzień dzisiejszy. Pierwsze łodzie flisackie nazywano dłubankami, ponieważ drążone były z pnia topoli, potem łączone w dwie, trzy i bardziej stabilne czwórki. Dziś łodzie flisackie zbudowane są z desek świerkowych z pięciu elementów połączonych ze sobą linami. Tratwa flisacka po każdym spływie zostaje rozmontowana, ponieważ wtedy łatwiej załadować ją na samochody ciężarowe. Po dojeździe na miejsce startu elementy te są ponownie montowane. Cały proces w brew pozorom jest dość szybki. Na tratwie flisackiej znajdują się trzy rzędy ławek, na które łącznie siada 12 osób oraz dwóch flisaków. Przód łodzi flisackiej pokrywają świerkowe gałązki, które oprócz walorów upiększających pełnią rolę falochronu, dzięki czemu fale nie wdzierają się na łódź. Sterowanie odbywa się za pomocą świerkowych długich na 3 metry tyczek, tak zwanych ”sprysek’’. Każda tratwa flisacka ma swój numer. Ilość dzisiejszych tratw pozwala na spływ nawet do 5 tyś. turystów w ciągu jednego dnia!